Gisteren werd in de uitzending van De Wereld Draait Door aandacht besteed aan de Foo Fighters, een rockband die zijn oorsprong vindt in de grunge van de jaren ’90. Opgericht door Dave Grohl, drummer van Nirvana maar zanger en gitarist bij de Foo Fighters. Aanleiding was de release van hun nieuwe single, en meerdere gasten schoven aan om over hun liefde voor de Foo Fighters te vertellen. Een liefde die ik deel. Mark Tuitert, beroemd vanwege zijn prestaties op het ijs maar ook een groot liefhebber van deze muziek, liet een fragment zien van een keynote speech die Dave Grohl in 2013 hield op South by Southwest, het jaarlijkse muziek- en filmfestival in Texas.

Nieuwsgierig geworden door dit fragment, heb ik na de uitzending de hele speech op YouTube gekeken.

Wauw.

Wat een inspirerend verhaal, en wat is Grohl een geweldige spreker. In een kleine 50 minuten vertelt hij hoe hij als klein jongetje op zijn kamer weken lang muziek luisterde en maakte, hoe hij ontdekte hoe hij zijn eigen eenmansband kon zijn en hoe zijn passie voor muziek ontstond en verder uitgroeide. Hoe de wereld van bands, zweterige bars en obscure zalen hem fascineerde en steeds dichter bij zijn kern bracht: zijn eigen, unieke stem. En hoe hem dat uiteindelijk bracht tot Nirvana en de Foo Fighters.

De essentie van het gloedvolle betoog dat hij houdt: ga op zoek naar je eigen stem, je eigen unieke geluid. Want dat ben jij, en daar is er maar één van. Er is geen goed of slecht: jij, en alleen jij bepaalt wat mooi is. En als je dat geluid gevonden hebt, koester het dan. Speel er mee, houd ervan, rek het op en ontdek wat je er mee kunt. En laat niemand je vertellen dat het anders moet. Het is van jou, en van jou alleen. Jij, de muzikant, kan bepalen wat je ermee doet, hoe je het gebruikt en wat je wilt laten horen.

Zijn speech is een pleidooi voor autonomie en een vrije geest: laat je niet vangen in hokjes, door mensen die voor je willen bepalen. Juryleden in programma’s als Idols en The Voice zetten niet de standaard, dat doe je zelf.

Nadat ik het filmpje had bekeken, vroeg ik me af wát Grohl deed of vertelde, dat mij zo inspireerde. Het antwoord is te vatten in twee woorden: ‘passie’ en ‘puur’.

Uit zijn verhaal spreekt ongelooflijk veel passie. Passie voor mensen, voor muziek, voor muzikanten, voor zijn dochters, voor het ontdekken van jezelf en je eigen autonomie, voor de oneindige mogelijkheden die je verbeelding en wilskracht je te bieden hebben. De passie waarmee hij dit zo voelbaar vertelt, is inspirerend. In ieder geval voor mij.

Deze passie is precies wat me ook raakt in de muziek van de Foo Fighters: rauw, vol energie, kracht en snelheid. Op het podium is Grohl een onaflatende bonk energie, die op mij diepe indruk heeft gemaakt. De passie spat er van begin tot eind vanaf. Hoewel hij in zijn speech uitermate kalm en bedachtzaam spreekt, is de passie voor mij precies hetzelfde. Hij spreekt zoals hij zingt: recht uit het hart.

En wat er uit zijn hart komt, is puur. Het is van hém, het is eerlijk en het is onbewerkt.  En daarmee zo ontzettend krachtig. De Grohl die over het podium rent als een bezetene, schreeuwt vanuit het diepste van zijn ziel en twee uur lang alles geeft wat hij in zich heeft, zonder in te houden. Het is dezelfde man als de man met een nette ruitjesbloes en een leesbril, die vanachter een katheder een zaal toespreekt. Het is net zo puur en oprecht. Twee kanten van een man die op het eerste gezicht tegenstrijdig lijken, maar die als je goed kijkt, precies hetzelfde zijn.

De les die ik hieruit leer, en die ik de moeite waard vind om te delen:

leer je hart kennen, hoor je eigen geluid, vertrouw daarop en volg niets anders dan dat. Blijf trouw aan jouw eigenheid, dan kunnen de mooiste dingen gebeuren!

Kijk hier de hele speech op Youtube.

Wil je reageren op dit bericht, dan kun je hieronder je reactie kwijt. Ik vind het altijd leuk om te lezen wat je ervan vindt!